NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
مَحْمُودُ
بْنُ خَالِدٍ
حَدَّثَنَا
الْفِرْيَابِيُّ
عَنْ
الْأَوْزَاعِيِّ
عَنْ
الزُّهْرِيِّ
عَنْ حَرَامِ
بْنِ مُحَيِّصَةَ
الْأَنْصَارِيِّ
عَنْ الْبَرَاءِ
بْنِ عَازِبٍ
قَالَ
كَانَتْ لَهُ
نَاقَةٌ
ضَارِيَةٌ
فَدَخَلَتْ
حَائِطًا فَأَفْسَدَتْ
فِيهِ
فَكُلِّمَ
رَسُولُ اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ فِيهَا
فَقَضَى
أَنَّ حِفْظَ
الْحَوَائِطِ
بِالنَّهَارِ
عَلَى
أَهْلِهَا
وَأَنَّ حِفْظَ
الْمَاشِيَةِ
بِاللَّيْلِ
عَلَى أَهْلِهَا
وَأَنَّ
عَلَى أَهْلِ
الْمَاشِيَةِ
مَا
أَصَابَتْ
مَاشِيَتُهُمْ
بِاللَّيْلِ
Berâ b. Âzib'den rivayef
edildiğine göre, şöyle demiştir:
Onun, ekinlerde otlaı
âdet edinen bir devesi vardı. Deve bir bahçeye girdi ve oraya zarar verdi.
Hâdise Rasûlullah (s.a.v.)'e haber verildi. Rasûlullah da: Bahçenin gündüz
beklenmesinin bahçe sahiplerine, hayvanlara geceleyin sahip olunmasının hayvan
sahiplerine ait olduğuna ve hayvanların gece verdikleri zararın sahiplerine
ödettirilmesine hükmetti.
İzah:
Hadıs-ı şerifler;
Hayvanların gündüzleri serbest bırakıldıktan zaman bahçelere verdikleri zararın
tazminatı gerektirmediğine, gecelen verdikleri zararın ise gerektirdiğine
delâlet etmektedir.
Hattâbî, bu hükmün Hz.
Nebi (s.a.v.)'e has bir sünnet olduğuna işaret ettikten sonra şöyle demektedir:
"Rasûlullah
(s.a.v.)'ın, gece ve gündüz arasında fark görmesi, âdeten bahçelerin
gündüzleri sahipleri veya vekilleri tarafından beklenilir olmasından dolayı
olsa gerek. Yine aynı şekilde, hayvanların gündüzleri otlaklara salıverilip,
gecelerin ağıllarında toplanması da hayvan sahiplerinin âdetidir. Bu âdete
muhalif davranan, malı muhafaza geleneğini terketmiş ve kusur işlemiştir.
Dolayısıyla bir malını yol ortasında bırakan veya hırz olmayan bir yere koyan
gibidir. Böyle yerlerden mal alan kişinin eli de kesilmez..."
Âlimler, hayvanların
verdiği zararın sahipleri tarafından ödenip ödenmeyeceği konusunda farklı
görüştedirler.
İmam Şafiî ve İmam
Mâlik'e göre; hayvan, sahibi başında olmadığı takdirde gündüz bir bahçeye
zarar verirse, sahibi bu zararı ödemez. Ama sahibi başında olursa öder.
Hayvanın geceleyin verdiği zararı ise, ister sahibi başında olsun ister
başında olmasın ödemek zorundadır. Hayvanın zararı ayakları ve ağzı ile
vermesi hüküm açısından aynıdır.
Hanefîlere göre; sahibi
beraberinde değilse, hayvanın gece veya gündüz verdiği zararı hayvan sahibi
ödemez. Hanefîler: "Hayvanın tazminatı olmaz (hayvanın verdiği zarar
hederdir)" hadisine dayanırlar.